Ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, άφησε τη τελευταία του πνοή μια δρασκελιά από την πόλη που στα σοκάκια της λαχταρούσε να περπατήσει ελεύθερος. Την Αμμόχωστο. Ξεψύχησε πεσμένος στο χώμα που αγάπησε, από τα χέρια αυτών που δεν ανεχόταν να συνεχίσουν να το πατούν.
Καδρόνια, πέτρες γκλομπς και σιδερολοστοί τον συνέθλιψαν αλλά δεν τον νίκησαν. Η ηθική ανωτερότητα της ελληνικής ψυχής του έγινε σύμβολο, αντίστασης και αγώνα και έδειξε τον δρόμο της αθανασίας στον Σολωμού που τρεις μέρες αργότερα, στις 14 Αυγούστου, πήρε την ίδια ανηφοριά με ένα τσιγάρο στο στόμα.
