Σελίδες

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Μπλόκο ΣΔΟΕ στους επιτήδειους που "ξέπλεναν" χρήμα



Tο «πάρτι» που στήθηκε το 2010 από επιτήδειους που έκαναν χρήση των κινήτρων για επαναπατρισμό κεφαλαίων στη χώρα, προκειμένου να «ξεπλύνουν» τις περιουσίες που έκαναν φοροδιαφεύγοντας, αποκαλύπτουν έλεγχοι του ΣΔΟΕ. Οσοι διέβλεπαν πως με την έλευση της τρόικας στη χώρα και τα σκληρά μέτρα κατά της φοροδιαφυγής κινδύνευαν με αναδρομικούς ελέγχους και κατασχέσεις βρήκαν την ευκαιρία να φυγαδεύσουν για χρονικό διάστημα λίγων μηνών τα κεφάλαια που τους «έκαιγαν» στο εξωτερικό, ώστε να τα επαναφέρουν νομότυπα στη χώρα, εξαγοράζοντας τη φορολογική τους ασυλία με έναν «πενιχρό» φόρο 5% που πλήρωσαν στο κράτος.
Αντίθετα απ’ ό,τι προσδοκούσαν, όμως, οι υποθέσεις αυτές ψάχνονται τώρα από το ΣΔΟΕ μία προς μία και ήδη έχουν εντοπιστεί 21 μεγαλοκαταθέτες που φιγουράρουν στη λίστα Λαγκάρντ, οι οποίοι έκαναν χρήση των προνομίων που τους παρείχε ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Παρά το νομικό οπλοστάσιο που παρείχε το κράτος στους φοροφυγάδες, οι διωκτικές αρχές εντόπισαν κραυγαλέες περιπτώσεις συγκάλυψης φοροδιαφυγής για τις οποίες, κινούμενες στο όριο που τους επιτρέπει ο νόμος, προχώρησαν στο άνοιγμα λογαριασμών και στην επιβολή αναδρομικών φόρων και προστίμων που φτάνουν στο 45% των κεφαλαίων που επαναπατρίστηκαν με τις μεθόδους αυτές.

Σε μια από αυτές, το ΣΔΟΕ «ξετίναξε» γιατρό γυναικολόγο των βορείων προαστίων ο οποίος το 2010 έκανε χρήση του νόμου Παπακωνσταντίνου για να φέρει στη χώρα κεφάλαια άνω 2 εκατομμυρίων ευρώ.

«Παγίδα» από το ΣΔΟΕ

Συγκεκριμένα, όπως διαπίστωσε ο έλεγχος:

- Τον Μάρτιο του 2010 και ενώ ήδη από τον Ιανουάριο ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε προαναγγείλει ότι επίκειται φορολογική αμνηστία για κεφάλαια προερχόμενα από το εξωτερικό, ο ελεγχόμενος μετέφερε μέσα σε μία ημέρα (29/3/2010) ποσό 2.315.000 ευρώ στη Γερμανία (από λογαριασμό της Αγροτικής Τράπεζας στην Ελλάδα σε άλλον που ανοίχτηκε σε κατάστημα της ΑΤΕ στη Φρανκφούρτη).
- Πράγματι, προτού περάσει ένας μήνας, ο σχετικός νόμος (ν. 3842/2010) ψηφίστηκε και δημοσιεύτηκε στις 23/4/2010.
- Πέντε μήνες αργότερα, στις 4/10/2010, ενεργοποιήθηκε με ειδική εγκύκλιο η διαδικασία επαναπατρισμού κεφαλαίων που προέβλεπε το άρθρο 18 του ν. 3842/2010.
- Μόλις δέκα μέρες μετά, αφού ολοκληρώθηκαν οι σχετικές διατυπώσεις, τα 2,3 εκατ. που ήταν «παρκαρισμένα» στη Φρανκφούρτη επέστρεψαν στην Ελλάδα, σε λογαριασμό της Eurobank, με παρακράτηση 5% (περίπου 115.000 ευρώ), όπως προέβλεπε ο ν. 3842/2010.
- Αρχές του 2011, όμως, το ΣΔΟΕ ζήτησε στοιχεία από τις ελληνικές τράπεζες για το ποιοι έκαναν χρήση των κινήτρων. Ειδικό συνεργείο έψαξε τι έφερε στην Ελλάδα ο καταθέτης και τι δήλωνε στην Εφορία τα προηγούμενα χρόνια. Διαπίστωσε πως ως τότε δήλωνε έως 80.000 ευρώ οικογενειακό εισόδημα τον χρόνο, ενώ κατέθεσε 1,9 εκατ. το 2007 και 1,1 εκατ. το 2008 στις ελληνικές τράπεζες, δηλαδή συνολικά 3 εκατ. ευρώ σε δύο μόλις χρόνια.

«Δόκανο» για φοροφυγάδες

Πώς όμως το ΣΔΟΕ μπόρεσε να σπάσει την ασυλία που του παρείχε ο νόμος;
Στην έκθεση που συνέταξαν οι ελεγκτές αναγνωρίζουν ότι, όπως επικαλέστηκε και ο ελεγχόμενος, ο νόμος του 2010 (άρθρο 18) προβλέπει πως «για τα κεφάλαια αυτά δεν ερευνάται ο τρόπος απόκτησης και καλύπτουν τη φορολογική διαφορά για την προσαύξηση περιουσίας που υπερβαίνει τα δηλούμενα εισοδήματα». Δεν στάθηκαν όμως σε αυτό αλλά έκαναν συνδυαστική ερμηνεία και άλλων διατάξεων, όπως της παραγράφου 8, λίγο πιο κάτω στο ίδιο άρθρο του ίδιου νόμου, που λέει ότι «οι ρυθμίσεις αυτές δεν επηρεάζουν τους ελέγχους» περί βρόμικου χρήματος (ν. 3691/2008).

Επιστράτευσαν και μια άλλη υπουργική απόφαση που εκδόθηκε λίγο νωρίτερα (ΠΟΛ 1127/31-8-2010) με την οποία στα βασικά αδικήματα «βρόμικου χρήματος» εντάχθηκε και η φοροδιαφυγή, εφόσον συντελέστηκε από 5/8/2008 και μετά. Γι’ αυτό προχώρησαν σε έλεγχο μόνο για τις χρήσεις 2008 και 2009, ώστε να δουν αν στοιχειοθετείται αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας στη διετία αυτή, με βάση τα λεφτά που δήλωσε πως έφερε το 2010. Επειδή έκαναν δεκτές όμως και κάποιες εξηγήσεις του φορολογουμένου για επιμέρους μικροποσά, του επέβαλαν τελικά να πληρώσει πρόσθετους φόρους ύψους 300.000 ευρώ.

Αφού τον τύλιξαν σε αρκετές κόλλες χαρτί και νόμους, ο ελεγχόμενος κατέφυγε στην επιτροπή διαιτησίας του άρθρου 70Α ζητώντας ακύρωση προστίμων γιατί άλλη ΠΟΛ (1135/4-10-2010) αναφέρει πως «για την εφαρμογή των διατάξεων δεν εξετάζεται ούτε ο τρόπος ούτε ο τόπος απόκτησης των κεφαλαίων αυτών, πλην όμως θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα εισαγόμενα κεφάλαια θα πρέπει να υπήρχαν στην αλλοδαπή κατά τη 15η Απριλίου 2010».

Πράγματι, τα κεφάλαια αυτά ήταν την ημέρα εκείνη στην αλλοδαπή. Ο νόμος λέει επίσης πως «για τα επαναπατριζόμενα κεφάλαια δεν οφείλεται φόρος εισοδήματος, έστω και αν έχουν προκύψει από εισοδήματα τα οποία θα έπρεπε να είχαν φορολογηθεί στη χώρα μας».

Η υπόθεση εκκρεμεί προς εκδίκαση, αλλά από τον έλεγχο βρέθηκαν και άλλα επιβαρυντικά στοιχεία εις βάρος του όπως ότι για να καλύψει το «πόθεν έσχες» στη διετία 2008-2010, στις δηλώσεις φόρου εισοδήματος Ε1 που κατέθετε ηλεκτρονικά, επικαλούνταν και κέρδη από μετοχές που φορολογούνταν αυτοτελώς (όχι βάση κλίμακας) ύψους 218.000 ευρώ, που τελικώς με τα παραστατικά αγοραπωλησιών που προσκόμισε δεν ξεπερνούσαν τις 23.000 ευρώ.

[Πηγή Πρώτο Θέμα]
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Print Friendly and PDF